Kerstboodschap 2022

Het afgelopen jaar 2022 mocht er wezen. Het ging alweer pijlsnel, een jaar met een rotvaart. De Olympische Winterspelen in China waren nog niet afgekoeld toen einde februari Russische troepen Oekraïne binnenvielen. Van enige dooi is nog altijd geen sprake. Mensen op de vlucht op zoek naar een sprankeltje hoop. Mijn moeder vertelde me vaak over haar vlucht, tijdens de oorlog, grootvader en al zijn kinderen met paard en kar richting West-Vlaanderen. Ze is dit nooit vergeten. Vlak voor ze in maart op 92-jarige leeftijd overleed waren haar gedachten ook bij deze vluchtelingen. Haar deur stond altijd open voor iedereen die het nodig had. Een glimlach, koffie en een koekje, dat kost toch niks.

President Macron volgde zichzelf op. De tweestrijd met Le Pen was even spannend als de latere WK finale met Les Bleus in Qatar. De mysterieuze apenpokken bleven gelukkig beperkt tot Groot Antwerpen. Ondertussen bekampen ze op hun ‘Schoon Verdiep’ een ander virus, het hackerscollectief trekt ook ten oorlog.

Van oorlog naar vrijheid. De USA, het land van vrijheid…maar niet meer voor heel wat Amerikaanse vrouwen na de aanpassing van de abortuswetgeving. In Engeland zingen ze geen God save The Queen meer, Charles wordt The King. Wij hebben er ook eentje, ‘King Remco’ genaamd. Die blijft nog wel even in het zadel zitten. Zeker langer dan Liz Truss, amper 45 dagen premier van de UK, het kan verkeren.

In december namen we afscheid van mijn schoonmoeder. Als kind had ze tijdens de oorlog de Jappenkampen meegemaakt in Indonesië. Ouders vermoord, gezin uiteengerukt, op de vlucht. Je kon bij haar altijd terecht voor een kopje thee met een koekje. En een luisterend oor kan goed doen.

Onze Rode Duivels leken in Qatar ook op de vlucht. Een schim van zichzelf, jammer, maar toch. Ze schonken ons wel fantastische jaren en onze jeugd trappelt aan de stadiondeur die open staat. De Leeuwen van de Atlas, de nationale ploeg van Marokko, daarentegen klauwden als nooit tevoren. Wat een glimlachen op de straten daar.

Leeuwen en leeuwinnen hebben we ook nodig in de Woonzorg. In Vlaanderen staan meer dan 5000 woongelegenheden bewust leeg door  gebrek aan handen. Arbeidskrapte heet dat, hoge ziektecijfers benadrukken dit. 
En toch! Op de drie welkomdagen van Woonzorg emmaüs dit najaar ontmoette ik talrijke nieuwe gezichten, jonge en wat oudere, maar stuk voor stuk gemotiveerde en getalenteerde medewerkers die ervoor willen gaan. Die zich willen smijten. Samen onze teams versterken, samen goede zorg blijven bieden aan onze cliënten en bewoners. Samen in verbinding treden, de warme toekomst van Woonzorg emmaüs.

Ik dank graag alle medewerkers voor wat ze dagelijks presteren in onze woonzorghuizen. Ik hoop dat medewerkers, die om welke reden dan ook, een tijdje afwezig zijn, de weg terugvinden naar onze huizen. Iedereen is en blijft meer dan welkom!
Veel warmte en genegenheid gewenst en neem voldoende tijd voor elkaar,

Namens de directie Woonzorg emmaüs
Paul Van Tendeloo
Algemeen directeur Woonzorg emmaüs